Хар хавтастай ном

Цор ганцыг хайж олно гэдэг хэцүү. Би олоогүйлдээ тэгэхдээ итгэдэг. Үнэхээр жаргалтай байх байхаа. Яг тэр өдрүүд шиг... Тун гэгээлэг.
Хэрвээ би өөрийгөө ном гэж төсөөлвөл миний хавтас лавдаг пад хар байна. Тэгээд гаднаа ямар ч гарчиг байхгүй. Хүмүүс хараал нэг их сонирхож үздэггүй. Тэгэхдээ энэ дотор эрдэнэ нуугдаж байгаадаа гэж бодсон хүмүүс л хуудсыг нь эргүүлж үздэг. Тэгээд уншдаг. Зарим нь дундаас нь уншина, нөгөө хэсэг нь сүүлээс нь, аа тэгээд үлдсэн нь эхнээс нь гүйлгэж харна. Энэ мэтчилэн уншиж үзсэн хүмүүс уйдна, аа эсвэл бүүр худалдаж авах мөнгөгүй ч гэсэндээ номын дэлгүүрт намайг дуустал нь уншиж ч магадгүй. Тэгэхдээ тэр хүмүүсийн нэг нь дараа нь мөнгөтэй болоод намайг худалдаж авахаар ирэхдээ миний хуудаснууд дахиад л олон олноороо нэмэгдсэн байхыг олж харна. Сэтгэл нь хөөрөх биз. Учир нь тэр дахин ном авах шаардлагагүй болно. Уншаад л байна, уншаад л байна. Үйл явдал гайхалтай сайхан өрнөнө. Надад буюу номонд гүн гүнзгий автана.
Намайг уншиж зүрхлэх, уншихыг хүсэх цор ганцыг би хайсаар....